In de rubriek ‘Leden In Beeld’ van VGME Magazine blikken leden terug op hun carrière, delen ze hun drijfveren en geven ze inspirerende inzichten mee aan lezers. Voor het voorjaarsnummer van 2025 ging auteur Tessa van Leeuwen in gesprek met Michael Sandel, commercieel directeur bij Fimble. Michael vertelt over zijn loopbaan van technisch tekenaar tot ervaren ondernemer, zijn passie voor het benutten van commerciële kansen en de energie die hij haalt uit samenwerking met jong talent. Zijn verhaal gaat over optimisme, het vermogen om kansen te zien én te grijpen, en zijn visie op de dynamiek tussen generaties binnen de organisatie.
Lees hieronder het volledige interview:
Interview met Michael Sandel
Aangesloten bij VGME sinds 2007
"Ik ben een optimist, probeer altijd te kijken naar wat wél kan. Stilzitten past niet bij me - ik wil vooruit."
De geboren en getogen Utrechter Michael Sandel (54) begon zijn carrière als technisch tekenaar. Al vanaf jonge leeftijd zat hij graag aan de tekentafel, toen nog dromend van een toekomst als sneakerontwerper. Inmiddels is Michael commercieel directeur bij Fimble, een bureau dat met Building Information Modeling (BIM) gebouwinformatie beheert en bouwprojecten ondersteunt. Achter de tekentafel zit hij allang niet meer, maar zijn creatieve kijk gebruikt hij nu om bedrijfsvoering en commerciële kansen te sturen. Als rasoptimist ziet Michael overal mogelijkheden. Zijn motto? “Er zijn altijd kansen - je moet ze alleen willen zien én grijpen.”
Op de middelbare school was Michael naar eigen zeggen een “flierefluiter.” Sporten en tekenen waren favoriet: hij was fanatiek op het voetbalveld en zat vaak te schetsen. “Ik tekende van alles - ruimtes, gebouwen en vooral sneakers. Ik hield ervan om aandacht te besteden aan de kleinste details.” Een toekomst als sneakerontwerper leek hem wel wat, maar een duidelijk plan had hij niet. “Ik wist echt niet welke vervolgopleiding ik moest kiezen,” vertelt hij. Tot een leerkracht hem bleef aansporen. “Die leraar zei: kies wat je het allerliefst doet. En toen wist ik het - het moest iets met tekenen worden.”
Bouwkundig tekenaar
Een beroepskeuzetest bevestigde zijn creatieve en technische aanleg, en zo belandde Michael eind jaren 80 op de MTS Nimeto, een vakschool voor creatieve ruimtemakers. “Dat voelde meteen goed. Ik leerde daar het vak van technisch tekenaar,” zegt hij. Na zijn studie specialiseerde hij zich in AutoCAD, destijds hét programma voor technische tekeningen. “Ik werd er steeds handiger in en kende het programma uiteindelijk van binnen en buiten. Daarna werkte ik jarenlang als bouwkundig tekenaar.”
Vanuit die rol groeide Michael door. Hij volgde een managementopleiding bij Crestcom, deed een post-hbo-opleiding en breidde zijn kennis uit met allerlei cursussen. “Ik wilde meer dan alleen tekenen,” vertelt hij. “Het geeft me energie om breed inzetbaar te zijn, mee te bouwen aan de groei van een bedrijf en commerciële kansen aan te pakken.”
“Het geeft me energie om breed inzetbaar te zijn, mee te bouwen aan de groei van een bedrijf en commerciële kansen aan te pakken.”
Ondernemen
Langzaam verschoof zijn focus van de tekentafel naar de commerciële en zakelijke kant van bouw en vastgoed. In 2000 startte hij zijn eigen bedrijf, gericht op het herinrichten van kantoren en retailprojecten. Het liep goed, hij groeide, nam personeel aan - tot in 2004 een Britse partij zijn grootste klantenkring, een groep retailers, overnam. Ineens viel een groot deel van het werk weg en moest hij de deuren sluiten. “Dat kwam hard aan,” zegt hij. “Ik had ik iets opgebouwd waar ik trots op was - een bedrijf met een mooie klantenkring en een hecht team. En toen was het weg. Al mijn energie en passie zaten erin en mensen raakten hun baan kwijt. Dat was slikken. Maar ik ben een optimist. Stilzitten past niet bij me, ik wil vooruit. Niet bij de pakken neerzitten, maar denken: wat kan er nog wel? Dat optimisme heeft me sterker uit die tijd laten komen.”
Nieuwe uitdaging
Na deze periode ging hij aan de slag bij bouw- en adviesbureau Kontek Engineering, waar hij doorgroeide tot commercieel directeur. In 2011 maakte hij de overstap naar Sylryk, waar hij als commercieel directeur leiding gaf aan de organisatie. Kort daarna kreeg hij de kans om samen met twee aandeelhouders van Vabi het softwarebedrijf SmartWorks op te richten, gespecialiseerd in vastgoedbeheer met 3D-modellen. In die tijd kwam hij in contact met de oprichters van Fimble. Toen de aandeelhouders van SmartWorks hun visie veranderden en besloten zich meer te richten op de corporatiesector, verkocht hij zijn aandeel terug en sloot hij zich aan bij Fimble. “De oprichters van Fimble waren jonge, gedreven hbo-net-afgestudeerden,” vertelt Michael. “Ze vroegen me om mijn ervaring in te zetten als commercieel directeur en mee te bouwen aan de professionalisering van Fimble.”
Bij Fimble krijgt Michael de ruimte om zijn commerciële kant optimaal in te zetten. “Ik krijg energie van het binnenhalen van nieuwe klanten,” vertelt hij. “Zo’n klantentraject kan soms wel anderhalf jaar duren, en als het dan lukt, geeft dat voldoening. Het is geweldig om te zien dat klanten de waarde van ons informatiemodel erkennen en ons steeds meer van hun projecten toevertrouwen. Het is mooi om waarde te kunnen toevoegen met onze dienstverlening.”
Naast zijn commerciële rol houdt Michael zich bij Fimble bezig met bedrijfsvoering en financiën, een taak die hij met plezier oppakt. "Die combinatie maakt mijn werk lekker veelzijdig. Ik vind het fijn om mee te beslissen en zo bij te dragen aan de groei en ontwikkeling van het bedrijf."
Zijn achtergrond als technisch tekenaar komt nog steeds van pas. “We werken bij Fimble met een team BIM-modelleurs - vroeger heette dat tekenaars, maar nu is alles digitaal. Ze werken niet meer met AutoCAD, maar met andere softwarepakketten. De tools zijn veranderd, maar ik begrijp precies wat ze doen en welke uitdagingen ze tegenkomen. Mensen denken soms dat het werk rechttoe rechtaan is, maar het is vaak ‘net wat ingewikkelder dan het lijkt’.”
Opa van het bedrijf
Lachend noemt hij zichzelf ‘de opa van het bedrijf’. “Mijn collega’s zijn tussen de 24 en 38 jaar, en hoewel ik me helemaal niet oud voel, ben ik in vergelijking met hen toch echt de veteraan.” Hij voegt toe: “Werken met zo’n jongere generatie is leuk, we leren van elkaar. Met mijn ervaring kan ik hen veel meegeven, en tegelijkertijd leer ik van hun frisse aanpak. Sommige dingen zijn gewoon anders. Ik merk soms dat ik een beetje van de oude stempel ben: ik rond graag af waar ik aan begin en denk alles liever eerst goed door voordat ik in actie kom. Geef mij maar een face-to-face gesprek of een belletje in plaats van een snelle mail. De jongere generatie werkt meer ad hoc. Ze pakken liever hun telefoon voor een appje of een mailtje dan om te bellen. Tegelijkertijd zijn ze superflexibel en schakelen ze direct als er iets verandert. Door dat constante multitasken en schakelen merk ik wel dat ze soms de focus verliezen. Dat zie ik trouwens ook bij mijn jongvolwassen kinderen - alles moet nú en het liefst allemaal tegelijk. Maar die energie en dat enthousiasme houden mij juist scherp en in beweging.”
“De jongere generatie werkt meer ad hoc. Ze pakken liever hun telefoon voor een appje of een mailtje dan om te bellen.”
De komende jaren ziet Michael zichzelf nog helemaal op zijn plek bij Fimble. Hij wil graag blijven bijdragen aan de groei van het bedrijf. “Soms kriebelt het wel eens om weer iets vanaf de grond op te bouwen,” vertelt hij. “Maar ik geniet hier volop van de uitdagingen en het samenwerken met het team.”
Clubgevoel
Naast zijn werk bij Fimble is Michael actief bij voetbalvereniging Zwaluwen Utrecht 1911. Hij was jarenlang voorzitter, en hoewel hij die rol niet meer heeft, blijft hij betrokken bij de club waar zijn kinderen vroeger voetbalden. Hij is er elke zaterdag nog te vinden. “Ik bemoei me overal graag een beetje mee. Het is leuk om mee te denken over hoe de club het beste kan draaien - van de bedrijfsvoering tot het organiseren van activiteiten. Alles komt voorbij en ik vind het mooi om mijn steentje bij te dragen.”
“Thuis ben ik altijd bezig, maar op het water kom ik tot rust.”
Om de week af te sluiten, gaat hij op vrijdag graag met vrienden naar zijn Utrechtse stamkroeg, De Vingerhoed. Michael is daarnaast Formule 1- en voetbalfan en vindt zijn rust op het water. Onlangs haalde hij vaarbewijs 1 en 2: “Ik voer altijd al in het buitenland, bijvoorbeeld in Griekenland, zonder vaarbewijs - daar zijn ze wat soepeler. Maar nu wil ik een eigen boot kopen en dan is zo’n vaarbewijs toch wel handig. Een tendersloep lijkt me ideaal,” zegt hij. “Thuis ben ik altijd bezig, maar op het water kom ik tot rust. Je vaart rustig door, geniet van de omgeving en de mensen om je heen, met een drankje erbij en de zon op je gezicht. Gewoon even niks moeten, nergens aan denken en genieten van het moment. Dat is voor mij pure ontspanning.”
Wil je reageren op dit interview? Stuur dan een e-mail naar events@vgme.nl of neem direct contact op met Michael via michael@fimble.nl.
Auteur interview: Tessa van Leeuwen
Het hele VGME magazine kun je hier lezen.
.svg)
